Reizen in stilte – hoe onze wereldreis mijn schilderijen voedt

Sommige mensen reizen om de wereld te zien.

Ik reis om haar te voelen.

De stilte van een onbekend landschap heeft iets heiligs. Ze vraagt niet om woorden, ze dwingt niets af, ze nodigt alleen uit om aanwezig te zijn. En juist daar, in dat adempauze tussen twee werelden, begint bij mij het schilderen al.

Samen met Robin reis ik voor ons project Travels4Ever door landen waar het licht anders valt, waar de lucht ruikt naar aarde, zout of stof. Onderweg verzamel ik geen souvenirs, maar indrukken: de kleur van ochtendlucht in Egypte, de schaduw van bomen in Portugal, het ritme van golven dat je hart vertraagt.

Ik schilder niet wat ik zie, ik schilder wat achterblijft als ik mijn ogen sluit. Die momenten van rust, verwondering of verbondenheid vinden hun weg naar mijn doeken. Vaak pas weken later, wanneer ik weer thuis ben en het reisstof is neergedaald.

Reizen leert me om los te laten, net als schilderen. Beide vragen overgave aan het onbekende. En telkens opnieuw ontdek ik: stilte is niet de afwezigheid van geluid, maar de aanwezigheid van alles wat echt is.

Volg onze reis via [Travels4Ever] — waar het landschap ademt en de stilte spreekt.